محمودی (۱۳۹۱) بررسی اثر آموزش هوش هیجانی بر مهارتهای ارتباطی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد نتایج تحقیق نشان داد که آموزش هوش هیجانی موجب عملکرد بهتر دانشجویان در برقراری ارتباط با اطرافیان میگردد.
کاظمی و همکاران (۱۳۹۰) در پژوهش خود که به بررسی رابطه بین هوش هیجانی، خویشتنداری و تعهد سازمانی مدیران پرداختند و نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و خویشتنداری و نیز بین خویشتنداری و تعهد سازمانی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی و خویشتنداری توانستهاند ۱۸% از تغییرات تعهد سازمانی مدیران آموزشی را پیشبینی کنند. همچنین میانگین هوش هیجانی و خویشتنداری مدیران زن در این پژوهش بیشتر از مدیران مرد بوده و این تفاوت در حوزه خویشتنداری معنادار بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای پژوهش و سن، در زنان و مردان رابطه معنیدار وجود ندارد، ولی رابطه بین جنسیت و متغیرهای پژوهش، مثبت و معنیدار است و جنسیت نقش مؤثری بر متغیرهای پژوهش دارد.
کشتکاران و همکاران (۱۳۹۰) در مطالعه خود با عنوان مهارتهای ارتباطی مدیران از دیدگاه کارکنان در حوزه ستادی دانشگاه علوم پزشکی شیراز به نتایج زیر دستیافتاند: سطح متوسط مهارتهای ارتباطی گوش دادن مؤثر و بازخورد میتواند ناشی از عدم توجه کافی علمی و عملی مدیران بر مسئله ارتباطات باشد. پیشنهاد میشود نوآموزی و بازآموزی مدیران به منظور آشنایی بااهمیت ارتباطات مؤثر و کاهش موانع ارتباطی در قالب کارگاههای آموزشی انجام شود.
حسینیان و همکاران (۱۳۹۰) پژوهشی باهدف بررسی رابطه هوش معنوی باهوش هیجانی در بین دختران دانشجوی دانشگاه الزهرا (س) شهر تهران که در سال تحصیلی ۸۹-۸۸ مشغول به تحصیل بودند پرداختند که نتایج حاصل نشان داد بین هوش معنوی و هوش هیجانی رابطه معناداری وجود دارد به این معنی که هر چه افراد از هوش معنوی بالاتری برخوردار باشند ازنظر هوش هیجانی نیز در سطح بالاتری قرار دارند.
رئیسی (۱۳۸۸) در پژوهشی با عنوان همبستگی هوش هیجانی با مهارتهای ارتباطی مدیران بیمارستانها آموزشی قزوین، به این نتیجه رسید که بین میزان هوش هیجانی مدیران با مهارت بازخوردی رابطه مستقیم و معنیدار آماری وجود دارد؛ اما بین میزان هوش هیجانی مدیران با دو مهارت کلامی و شنودی رابطه معنیداری مشاهده نشد. رابطه هوش هیجانی با هیچ یک از ویژگیهای فردی مدیران (سن، جنس، سابقه خدمت، سابقه مدیریت و میزان تحصیلات) ازنظر آماری معنیدار نبود.
شجاعی (۱۳۸۸) در پژوهشی با عنوان رابطه هوش هیجانی و مهارتهای اجتماعی با بهزیستی روانشناختی در دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران به این نتیجه دستیافت که مؤلفههای هوش هیجانی و مهارتهای اجتماعی پیشبینیهای مثبت بهزیستی روانشناختی دانشجویان دختر هستند. بدین معنی که هرچه میزان هوش هیجانی و مهارتهای اجتماعی دانشجویان دختر بیشتر باشد، میزان بهزیستی روانشناختی آن ها نیز بیشتر است. همچنین، نتایج این پژوهش نشان داد که برخلاف انتظار، مهارت حساسیت اجتماعی، پیشبینی منفی بهزیستی روانشناختی دانشجویان دختر است. نتایج تحلیل رگرسیون مرحلهای نشان داد که مهارتهای کنترل اجتماعی، حساسیتهای اجتماعی، حساسیت هیجانی و مؤلفههای تنظیم هیجان و بهرهبرداری از هیجان پیشبینی مناسبی برای بهزیستی روانشناختی دانشجویان دختر است. همچنین نتایج تحلیلهای همبستگی کاننی نشان داد که چهار متغیر کاننی (بعد کاننی) برای درک روابط بین مجموعه متغیرهای ملاک و مجموعه متغیرهای پیشبین موردنیاز است و هر چهار بعد، از خرده مقیاسهایی از مجموعه پیشبین و ملاک تشکیلشدهاند.
فرامرزی (۱۳۸۸) در پژوهشی باهدف سنجش رابطه هوش معنوی و هوش هیجانی دانشجویان دانشگاه اصفهان پرداخت، یافته ها بر اساس برآورد تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش معنوی با هوش هیجانی رابطه دارد و این ارتباط در ابعاد مختلف هوش معنوی و هوش هیجانی مشاهده میشود و رابطه معناداری بین آنهاست. به عبارتی، هوش معنوی بیشتر سبب هوش هیجانی زیاد میشود.
بشارت (۱۳۸۷) در پژوهشی با عنوان بررسی تأثیر هوش هیجانی بر کیفیت روابط اجتماعی، به این نتیجه رسید که بین هوش هیجانی و مشکلات بین شخصی دانشجویان همبستگی منفی معنیدار وجود دارد. هوش هیجانی، همچنین با زمینههای مختلف مشکلات بین شخصی دانشجویان، همچون قاطعیت، مردمآمیزی، صمیمیت و مسئولیتپذیری همبستگی منفی معنادار دارد.
خجسته مهر و همکاران (۱۳۸۷) تأثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر الگوهای ارتباطی و احساسات مثبت نسبت به همسر در زوجین شهر اهواز بررسی کردند که نتایج تحلیل فرضیهها با بهره گرفتن از روش آماری تحلیل واریانس نشان داد که آموزش مهارتهای ارتباطی باعث افزایش حساسیت مثبت نسبت به همسر، بهبود الگوی ارتباطی سازنده متقابل و کاهش الگوی ارتباطی توقع کنارهگیری و الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل میشود.
یوسفی (۱۳۸۵) در پژوهشی با عنوان رابطه هوش هیجانی و مهارتهای ارتباطی در دانشجویان به این نتیجه دستیافت که هوش هیجانی با مهارتهای ارتباطی رابطه مثبت دارد. یافته ها این نکته را نیز آشکار کردند که تفاوتهای جنسی در هوش هیجانی و مهارتهای ارتباطی معنادار نیستند.
زمانی و همکاران (۱۳۸۳) در پژوهشی با عنوان آموزش مهارتهای ارتباطی به پزشکان به عنوان راهکاری برای افزایش رضایت بیماران: الگویی برای آموزش مداوم مشخص کردند که آموزش مهارتهای ارتباطی به پزشکان عمومی به رضایت بیشتر بیمارانشان انجامید و با توجه به عدم ارائه این آموزشها قبل از دانشآموختگی، توصیه میشود به عنوان جزئی مؤثر و کاربردی در فرایند آموزش مداوم پزشکان عمومی و آموزشهای دوره تحصیلی لحاظ شود.
فصل سوم
روششناسی پژوهش
۳-۱ مقدمه
در این فصل شیوه اجرای پژوهش معرفی شده است. پسازآن به جامعه آماری، روش نمونهگیری و نحوه محاسبه حجم نمونه اشاره و آنگاه ابزار جمع آوری داده ها و مقیاس ارزیابی آن ها توضیح داده میشود. در ادامه روش تجزیهو تحلیل داده ها بر اساس فرضیهها و روشهای آماری برای آزمون فرضیهها تشریح شده است.
۳-۲ روش پژوهش
با توجه به هدف پژوهش که در فصل اول بیان شد، روش پژوهش حاضر همبستگی و از نظر هدف ، کاربردی است.
۳-۳ جامعه آماری
جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز میباشد که در نیمسال دوم سال تحصیلی ۹۴-۹۳ مشغول به تحصیل بودند.
۳-۴ برآورد حجم نمونه و روش نمونهگیری
در این پژوهش از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای استفاده گردید و حجم نمونه با مراجعه به جدول مورگان ۲۶۰ نفر برآورد گردید.
روش کار در انتخاب نمونه بدین صورت بود که ابتدا به صورت تصادفی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز و سپس از این واحد دانشکده روانشناسی و در انتها ۳ کلاس ازاین دانشکده برای نمونهگیری به شیوه کاملاً تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامهها بین دانشجویان حاضر در آن کلاسها توزیع گردید.