X₁₂

۳۲۹/۰

۰۵۶/۰

NOPAT

X₁₃

۶۲۵/۰

۰۶۸/۰

NOPAT

X₁₄

۹۳۴/۰

۰۹۴/۰

NOPAT

X₁₅

۸۵۳/۰

۰۷۲/۰

NOPAT

حالت سوم (حالت کلی): تمام شرکت‌ها در دوره ۶ ساله
در این حالت با توجه به اینکه ۱۵ شرکت در ۶ سال مورد بررسی قرار می‌گیرند، بنابراین در مجموع (۱۵*۶)، یعنی ۹۰ EVA و ۹۰ NOPAT با ۹۰MV، در دو معاله رگرسیون جداگانه از طریق نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار می‌گیرند تا R2، محاسبه گردد. در این حالت نیز با توجه به اینکه جامعه آماری ۱۵ شرکت می‌باشد، در هر سال ۱۵ EVA و ۱۵ NOPAT و ۱۵ MV داریم که برای هر سال از میانگین این متغیرها استفاده شده است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

با مراجعه به جداول SPSS پیوست مشاهده می‌شود R2 در کل دوره، برای متغیرهای تحقیق به صورت زیر می‌باشد: NOPAT = 937/0 و EVA= 334/0. پس در حالت کلی، NOPAT در توجیه ارزش بازار شرکت‌های مورد بررسی، شاخص بهتری است و بهتر از EVA عمل می‌کند و فرضیه شماره ۲ مبنی بر اینکه EVA در توجیه ارزش بازار شرکت شاخص بهتری است، تایید نمی شود و نتیجه اینکه NOPAT در مقایسه با EVA شاخص بهتری برای توجیه ارزش بازار شرکت می‌باشد. علاوه بر R2، با بهره گرفتن از بتای محاسبه شده در جدول Coefficients نیز می‌توان گفت: چون بتای مربوط به NOPAT بیشتر از بتای EVA می‌باشد، ارتباط NOPAT با MV، قویتر از ارتباط EVA با MV می‌باشد. به عنوان اطلاعات اضافی تحقیق خاطر نشان می‌شود که با توجه به SIG محاسبه شده برای EVA و NOPAT که به ترتیب بزرگتر و کوچکتر از α می‌باشند، در حالت کلی NOPAT با ارزش بازار، رابطه معنادار دارد اما بین EVA و ارزش بازار رابطه معناداری مشاهده نمی شود.
فصل پنجم
نتیجه گیری و پیشنهادات
۵-۱) مقدمه
در فرایند هر تحقیق، نتایج تحقیق اهمیت به سزایی دارد، چرا که نتیجه گیری‌های تحقیق می‌توانند مبنایی برای رفع مشکلات موجود و یا بهبود وضعیت موجود به سمت وضعیت مطلوب باشد و از طرف دیگر استفاده کنندگان از یک تحقیق بیش از هر چیز دیگر به نتایج تحقیق توجه دارند. بنابراین در این قسمت به ارائه نتایج حاصل از بررسی هر دو فرضیه تحقیق در حالت‌های سه گانه و نتایج حاصل از استاندارد سازی EVA می‌پردازیم و در قسمت بعدی، پیشنهادات تحقیق ارائه گردد.
۵-۲) نتیجه گیری
۵-۲-۱) نتایج حاصل از بررسی فرضیه اول
حالت اول: هر ۱۵ شرکت در هر سال
با مراجعه به مندرجات فصل ۴، مشاهده می‌شود که رابزه‌ی معناداری بین ارزش افزوده‌ی اقتصادی و بازده سهام در ۱۵ شرکت مورد بررسی در هیچ یک از سال‌های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۲ وجود ندارد. به عبارتب بازده سهام شرکت‌ها، از طریق ارزش افزوده اقتصادی توجیه نمی شود. نکته جالب توجه‌ی دیگر این است که در برخی از سال‌ها، ضریب همبستگی بین EVA و TSRمنفی می‌باشد. به عبارتی با افزایش EVA و TSRکاهش می‌یابد و با کاهش EVA و TSR افزایش می‌یابد.
این پدیده را می‌توان به دو صورت زیر تحلیل نمود:
سرمایه‌گذاران در بورس با تکنیک EVA، آشنایی ندارند و بنابراین در واکنش به بازار سرمایه، این معیار بسیار حیاتی را نادیده می‌گیرند و به طور ناخودآگاه علیرغم کاهش EVA شرکت‌ها به سهام آنها چراف سبط نشان می‌دهند و به نوعی آینده سرمایه‌گذاری خود را به مخاطره انداخته و در شرکتی سرمایه‌گذاری می‌کنند که هدف مدیریت مالی را فراموش کرده است. وقتی بازده سهام شرکتی علیرغم کاهش ارزش افزوده اقتصادی، افزایش می‌یابد. حباب قیمتی در بازار ایجاد کرده و از این پدیده فقط حرفه ای‌های بازار منتفع می‌شوند چرا که این افراد، می‌توانند بعد از کسب سود مورد نظر خود سهم حباب دار شده را از سر خود رد کنند.
شاید بتوان این روابط معکوس را بر اساس انتظارات سرمایه‌گذاران نیز تفسیر کرد، همان گونه که در ادبیات تحقیق عنوان گردید، هر افزایش (کاهش) در EVA، نمی تواند منجر به افزایش (کاهش) بازده سهام شود. آن افزایش در EVA محرک قیمت سهام است که بیشتر یا دست کم برابر با انتظارات بازار سرمایه باشد. به عبارتی، شرکت ممکن است افزایش در EVA را اعلام کند اما بازار انتظاراتی بیش از مقدار اعلام شده داشته باشد. در این حالت نه تنها ممکن است بازده سهام افزایش نیابد، حتی ممکن است کاهش یابد. عکس این قضیه نیز ممکن است اتفاق بیفتد. به عبارتی یک شرکت ممکن است کاهش در EVA را اعلام کند و این در حالی باشد که بازار انتظار داشته که مقدار کاهش در eva بیش از مقدار اعلام شده باشد. در این حالت علیرغم کاهش در EVA، ممکن است بازده سهام افزایش یابد. سرمایه‌گذاران در بازارهای کارا با EPS، نیز همین گونه برخورد می‌کنند. به عبارتی، آن اعلامیه درآمدی، محرک بازده و قیمت سهام است که بیشتر از انتظارات بازار باشد.
اما با توجه به نکات عنوان شده و توجه به این نکته که اصولا EVA ی شرکت‌ها در ایران پیش بینی و اعلام نمی شود و غالب سرمایه‌گذاران با این معیار آشنایی ندارند، طبیعی است که تفسیر دوم در بازار سرمایه ایران که به نظر می‌رسد اصول اولیه مدل‌های سرمایه‌گذاری (سرمایه‌گذاران عقلایی اند)، نیز در آن رعایت نمی شود وجهه منطقی نداشته باشد و تفسیر اول، معقولتر به نظر برسد و انتظار هم می‌رفت که بین EVA و TSR در بورس تهران معناداری وجود نداشته باشد.
حالت دوم: تک تک شرکت‌ها در دوره ۶ ساله
با مراجعه به فصل چهارم پژوهش، مشخص می‌شود که از میان ۱۵ شرکت مورد بررسی بین EVA و TSR هیچ یک از شرکت‌ها رابطه معناداری وجود ندارد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که این ارتباط زیاد (نه معنادار)، به احتمال زیاد ناشی از تصادف می‌باشد و نشان از هوشیاری سرمایه‌گذاران در ارزیابی خرید سهام بر مبنای EVA نمی باشد.
حالت سوم: همه شرکت‌ها در دوره ۶ ساله
با اسنتاد به تفاسیر پیشین، در حالت کلی نیز بین EVA و TSR رابطه معناداری وجود ندارد. و EVA تنها ۵ درصد تغییرات بازده سهام را تشریح می‌کند.
۵-۲-۲) نتایج حاصل از بررسی فرضیه دوم
حالت اول: هر ۱۵ شرکت در هر سال
با مراجعه به مقادیر R² که در فصل چهارم محاسبه گردید، مشاهده می‌شود که ارزش بازار شرکت‌های مورد بررسی در هر یک سال‌های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۲ به طور غالب از طریق NOPAT توجیه می‌شود و تنها در سال‌های ۱۳۸۷ و ۱۳۸۹ تغییرات MV، تقریبا به طور مساوی توسط EVA و NOPAT توجیه می‌شود. این پدیده را به شرح زیر می‌توان تحلیل کرد:
با مراجعه به سازمان بورس اوراق بهادار تهران و با بررسی رفتار سرمایه‌گذاران، مشاهده می‌شود که تنها معیاری که سرمایه‌گذاران درخصوص آن صحبت می‌کنند، معیار P/E می‌باشد. و برای تعیین قیمت سهام یک شرکت، نسبت به مذبور را در EPS جاری ضرب می‌کنند. یعنی سرمایه‌گذاران با این کار، عملا ارزش بازار شرکت را با سود حسابداری پیوند می‌زنند و چون سود حسابداری نیز بخشی از NOPAT است و بنابراین، NOPAT، به طور غیر مستقیم با ارزش بازار شرکت مرتبط می‌گردد. از طرفی، همان طوری که در بررسی نتایج فرضیه اول عنوان شد، معیار EVA برای بازار سرمایه ایران کاملا ناشناخته به نظر می‌رسد و معیار غالب در این بازار P/E می‌باشد و مخرج این کسر، بخشی از NOPAT به شمار می‌رود و بنابراین انتظار می‌رفت که NOPAT، ارزش بازار شرکت‌های مورد بررسی را بهتر از EVA، تشریح نماید و نتایج تحقیق بر انتظارات منطبق گردید. مجددا نشان می‌شود که عدم آشنایی سرمایه‌گذاران با این معیار ممکن است سرمایه‌گذاری بلند مدت آنها را به مخاطره بیاندازد و نمونه عینی این موضوع ضریب همبستگی منفی بین EVA و TSR می‌باشد.