. – میرعباسی، سید باقر، حقوق بین الملل عمومی، جلد اول، انتشارات میزان، چاپ اول، تهران، ۱۳۸۹٫
– میرعباسی، سید باقر و رزی میرعباسی، نظام جهانی ارزیابی و حمایت از حقوق بشر، انتشارات جنگل، جاپ دوم، تهران، ۱۳۸۸٫
– والاس، ربکا، حقوق بین الملل، ترجمه سید قاسم زمانی، انتشارات شهردانش، چاپ سوم، تهران،۱۳۹۰٫
مقالات
– امور تحقیق و پژوهش کمیسیون حقوق بشر اسلامی، «بررسی حق شرط کشورهای اسلامی بر کنوانسیون حقوق کودک از دیدگاه سازه انگاری»، کمیسیون حقوق بشر اسلامی، تهران، مرداد ۱۳۹۰٫
– امور تحقیق و پژوهش کمیسیون حقوق بشر اسلامی، «تحلیل حق شرط کشورهای اسلامی بر کنوانسیون های بینالمللی حقوق بشر»، کمیسیون حقوق بشر اسلامی، تهران، بهمن ۱۳۸۹٫
– براونلی، یان، «نظری به حقوق معاهدات»، ترجمه احمد حقوقی دفتر خدمات حقوقی بینالمللی، شماره پنجم، بهار ۱۳۶۵٫
– فضائلی،مصطفی، «کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان و شروط کلی وارد بر آن». مجله حقوقی دفتر خدمات حقوقی بینالمللی، شماره سی و چهارم، بهار و تابستان ۱۳۸۵٫
– قربان نیا، ناصر، «ماهیت عام تعهد به رعایت حقوق بشر و مسئله شرط»، مجله حقوق اسلامی، شماره بیست و یکم، تابستان ۱۳۸۸٫
– رجول، کاترین، «حق شرط بر معاهدات و تفسیر کلی شماره (۵۲) ۲۴ کمیته حقوق بشر»، ترجمه توکل حبیب زاده، مجله حقوقی دفتر خدمات حقوقی بینالمللی، شماره سی و دوم، بهار و تابستان ۱۳۸۴٫
پایان نامه
– دادرس جوان، عذرا، «حق شرط بر معاهدات بینالمللی»، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۷۳٫
منابع انگلیسی
Books
– Brierly, J. L., The Law of Nation, Oxford University Press, Oxford, 1963.
– Brownlie, Ian, Principle of Public International Law, Oxford University Press, Oxford, 1982.
– Provost, Rene, International Human Rights and Humanitarian Law, Cambridge University Press, Cambridge, 2002.
– Sondaal, H.H.M, “Some Features of Dutch Treaty Practice”, Netherland Yearbook
of International Law, Vol. 19, T.M.C.Asser Press, Hague,1988.
Documents
– UN Doc. A/49/38.
– UN Doc. A/49/10.
– UN Doc. A/39/45.
– UN Doc. A/52/10.
– UN Doc. A/48/10.
– UN Doc. A/64/10.
– UN Doc. A/67/628.
– UN Doc. A/49/537.
– UN Doc. A/CN.4/647.
– UN Doc. A/CN.4/647/Add. 1.
– UN Doc. A/CN. 4/470.
– UN Doc. A/CN. 4/558.
– UN Doc. CCPR/C/21/Rev.1/Add.6, 11 November 1994.
– UN Doc. E/CN.4/Sub.2/1998/25.
– German Interest in Polish Upper Silesia, PCIJ, Series A, No.7, 1926.
– Case of Reparation For Injuries Suffered in the Service of the United Nation, advisiory
Opinion, ICJ Reports, 1949.
– Reservation to the Convention on the Prevention and Punishment of the crime of
Genocide, Summaries of Judgments, ICJ Advisory Opinion, 1951.
– Barcelona Traction Case, Judgment, ICJ Report, 1970.
– Contineta Shelf Case, Judgment, ICJ Report, 1985.
– Temeltasch V.Switzerland, DR31. 120, 1982.
– Belilos V.switzerland, ECHR, Series A, No.132, 1988.
– Loizidou V.Turkey, Preliminary Objections, ECHR, series A, No, 310, 1995.
– Eur.Ct.H.R.Doc.Cour/Misc(87)237.
webSites
– http://europa.eu.int/abc/doc/off/ball/en/9901/p104009.htm
– http://www.ohchr.org/english/countries/ratification/index.htm
– http://www.cila.ir/Portal/Home/Default.aspx
– http://kluwerarbitrationblog.com
– http://www.unchs.org/categories.asp?catid=9
– http://www.unchr.ch/tbs/doc.nfs
– http://treaties.un.org/pages/Showmtdsgdetails.aspx
– http://treaties.un.org/pages/untsonline.aspx
– http://www.internationallaw.ir
– http://internationallawinfo.blogfa.com
– http://www.echr.coe.int/echr/
ضمایم
عهدنامه ۱۹۶۹ وین ـ اتریش
عهدنامه ۱۹۶۹ وین در خصوص حقوق معاهدات
کشورهای طرف عهدنامه حاضر
با توجه به نقش اساسی معاهدات در تاریخ روابط بین المللی ، با تشخیص اهمیت روز افزون معاهدات به عنوان یکی از منابع حقوقی بین الملل و به عنوان وسیله ای برای توسعه همکاری مسالمت آمیز بین ملتها قطع نظر از نظام اجتماعی و سیستم حکومتی آن ها ، با درک این که اصل رضایت آزادانه واصل حسن نیت و قاعده الزام آور بودن تعهدات به صورت جهانی مورد قبول قرار گرفته است ، باتایید این که اختلافات مربوط به معاهدات ، حل و فصل شود ، با به خاطر آوردن تصمیم ملتهای عضو سازمان مللبرای ایجاد شرایطی که تحت آن بتوان عدالت و احترام به تعهدات ناشی از معاهدات را حفظ کرد.
با در نظر گذاشتن اصول حقوق بین الملل منعکس درمنشور سازمان ملل متحد ، مانند اصل تساوی حقوق ملتهاو حق آن ها در تعیین سرنوشت خود ، اصل تساوی حاکمیتکشورها و استقلال آن ها ، اصل مداخله در امور داخلیکشورها و استقلال آن ها ، اصل عدم مداخله در امور داخلی کشورها ، اصل ممنوعیت تهدید به اعمال زور یا اعمال زور ، و اصل احترام و رعایت جهانی حقوق بشر و آزادیهای اساسی همه افراد ، با اعتقاد به این که تدوین و توسعه مترقیانه حقوق معاهدات که در این عهدنامه تحقق پذیرفته است ، در نیل به مقاصد سازمان ملل به نحوی که در منشور ملل متحد بیان شده یعنی حفظ صلح و امنیت بین المللی ، توسعه روابط دوستانه و دستیابی به همکاری بین ملتها ، کمک خواهد کرد ، و با تأیید این نکته که قواعد حقوق بینالملل عرفی در مورد مسایلی که مشمول مفاد این عهدنامه نمیشود همچنان جاری خواهد بود ، به شرح زیر توافق کردهاند
بخش اول- مقدمه
ماده ۱ قلمرو عهدنامه حاضر
عهدنامه حاضر ناظر بر معاهدات منعقده بین دولتها است.
ماده ۲ کاربرد اصطلاحات
۱ ـ از نظر عهدنامه حاضر
الف ـ ( معاهده ) عبارت است از توافق بین المللی که بینکشورها به صورت کتبی منعقد شده و مشمول حقوق بین الملل باشد ، صرفنظر از عنوان خاص آن و اعم از این کهدر سندی واحد یا در دو یا چند سند مرتبط به هم منعکسشده باشد ،