همزمان با این تغییرات رسانه ها مجبور شدند که جلب منابع در آمدی را در اولویت اهداف خود قرار دهند. رسانه ها نیز که با بالا رفتن هزینه های انتشار و اداره کردن خبرگزاری ها نیاز به تامین منابع مالی داشتند باید در میان شرکت های بزرگ تجاری جایگاهی کسب می‌کردند.^[۱۵]کسب چنین جایگاهی موجب می گشت که تامین منابع مالی رسانه ها تا حدودی تضمین گردد.در طرف مقابل نیز وجود برخی ویژگی ها مثل ساده تر شدن امکان دسترسی به مشتریان ، دسترسی انبوه به مشتریان ،‌ کم هزینه تر شدن دسترسی به مشتریان^[۱۶] و … موجب جلب توجه شرکت های بزرگ تجاری در استفاده از ظرفیت رسانه ها برای تبلیغات شد.

افزایش کمی و کیفی رسانه ها موجب گردید که صاحبان بنگاه های تجاری قدرت انتخاب در بین تعداد زیادی از رسانه ها را برای پخش آگهی تبلیغاتی داشته باشند. در نتیجه رسانه ها باید توجه این مراکز را به توانایی‌های خود جلب می‌کردند تا شانس انتخاب شدن آن ها توسط بنگاه ها بیشتر شود، در واقع رقابت برای جذب آگهی بین رسانه ها باعث شده که بازاری موسوم به بازار آگهی شکل بگیرد^[۱۷]

یکی از مهمترین معیارهایی که توسط بنگاه های تجاری در انتخاب رسانه برای پخش آگهی مورد توجه است ، میزان مخاطب رسانه ها ست. داشتن مخاطب بیشتر بزرگترین مزیت در جذب آگهی محسوب می شود چراکه با پخش آگهی در رسانه های پر مخاطب دسترسی به مشتریان بیشتری فراهم می شود.‌بنابرین‏ جلب مخاطب بیشتر در اولویت کاری رسانه ها قرار گرفت. رسانه ها نیز در جهت جلب مخاطب تغییراتی را در برنامه های خود به وجود آوردند، که مهمترین آن تغییر در محتوای برنامه ها بود . به تدریج علاوه بر کارکرد انعکاس اخبار و وقایع با توجه به ارتباط وسیع و مداوم مردم با رسانه ها ، این رسانه ها کارکرد های متنوعی از قبیل خبری ، آموزشی، راهنمایی و رهبری و تفریحی و تبلیغی^[۱۸] را به منظور افزایش کیفیت برنامه های خود در پیش گرفتند.

تغییر دیگری که در جهت افزایش تعداد مخاطبان و رضایت آن ها انجام شد تغییراتی بود که به دنبال پیشرفت علوم مختلف در نوع و قابلیت های رسانه ها به وجود آمد و به تدریج علاوه بر رسانه های نوشتاری مثل روزنامه یا مجله ها انواع رسانه های دیداری و شنیداری وارد عرصه رقابت رسانه ای شدند.با این تغیرات و ورود رسانه های جدید سرعت انتقال اطلاعات افزایش پیدا کرد و این امر به یکی از مزیت ها در جذب مخاطب تبدیل شد.

گفتار دوم : بازنمایی رسانه ای:

رسانه های خبری با بازتاب اخبار مربوط به وقایع اتفاق افتاده در جامعه تصویری از این رخدادها را برای مخاطبان خود تداعی می‌کنند. این عمل در اصطلاح بازنمایی رسانه ای^[۱۹]گفته می شود . در این فرایند گزارشگران از رخدادهای جامعه به عنوان مواد اولیه برای اخبار خود استفاده می‌کنند. محصول نهایی این فرایند به صورت گزارش های خبری برای مخاطبان عرضه می شود . آنچه در این خصوص قابل توجه است این است که محصول نهایی که برای مخاطبان بازتاب داده می شود ، با رخداد اصلی مبنای این خبر ممکن است متفاوت باشد. این روند منجر به بازنمایی متفاوت با واقعیت در رسانه ها می شود . این امر می‌تواند نتیجه عوامل متعددی باشد که در نهایت بر محصول نهایی رسانه ها تاثیر می‌گذارند.

یکی از این دلایل لزوم جذابیت گزارش های خبری به منظور جلب مخاطب برای رسانه ها در رقابت با سایر خبرگزاری ها ست . انتخاب واژه ها توسط خبرنگاران تاثیر زیادی بر جذابیت گزارش دارد و خبرهایی که مورد تاثیر قرار می گیرند ، خبرهایی که با حروف درشت نوشته می شود و انتخاب واژه توسط مخبرین و سخن مفسرین و نوع انتخاب عنوان ها و تیترهای اصلی و فرعی همه بر اساس معیارهایی است که مخاطب را تحت تاثیر قرار می‌دهد^[۲۰].

در واقع دبیران و سردبیران مطبوعات و تهیه کنندگان برنامه های خبری و تفسیری رادیو و تلویزیون با بهره گرفتن از روش هایی مثل انتخاب عنوان جذاب برای خبر و یا چاپ خبر در نخستین برگ روزنامه یا نخستین خبر و تفسیر و نحوه پوشش آن ها در جهت افزایش جذابیت خبر خواسته یا ناخواسته موجب تفاوت خبر یا حادثه اتفاق افتاده می‌شوند . به همین دلیل است که برخی از جامعه شناسان معتقدند که گزارشگری خبری علاوه بر اینکه بازنمایی(بازتاب واقعیت) است شامل باز- نمایی(تولید واقعیت) نیز می‌باشد^[۲۱].

عامل دیگری که بر نتیجه نهایی تاثیر گذار است ارتباط سیاست با رسانه ها ست . در واقع سیاست بازنمایی متاثر از روابط قدرت و متقابلا تاثیر گذار بر آن است .^[۲۲]رسانه های دارای منش و ایدئولوژی خاص در بازنمایی اخبار جنایی شیوه ی خاصی را پیگیری می‌کنند . در این رسانه ها نوع بازنمایی بسته ‌به این که جرم ارتکابی توسط افراد وابسته و هم مرام با خود آن ها ارتکاب یافته باشد یا توسط افراد وابسته به گروه ها ی مخالف متفاوت است. در حالت اول بازنمایی رسانه ای آن جرم طوری است که تلاش می شود مرام و نگرش فرد مورد اشاره قرار نگیرد و در گزارش های آن جرم مرتکب به عنوان عنصر نامطلوب معرفی می‌گردد تا نگرش وی در امان باشد اما در حالت دوم ارتکاب جرم نتیجه ی نقص مرام و نگرش فرد دانسته می شود و نقایص فردی شخص نیز به نگرش او نسبت داده می شود.

این عوامل موجب می‌گردند که واقعیتی متفاوت با رخداد نخستین توسط رسانه ها بازتاب داده شوند . به همین جهت برخی معتقدند که بازنمایی در رسانه ها همچون فیلم، تلویزیون ، عکاسی، روزنامه نگاری، واقعیت را می‌سازد و بازنمایی فراتر از بازتاب واقعیت ها ست و جهان بینی ها و ایدئولوژی ها را معمولی و عادی جلوه می‌دهد.^[۲۳]

گفتار سوم:رسانه ای شدن جرم: