مأخذ: سرشمارس نمونه گیری از بافت قدیم شهر لنگرود، ۱۳۸۶٫ قربانپور، ۱۳۸۶
۳-۳-۳- بررسی وضعیت بخش های مختلف اقتصادی
۳-۳-۳-۱- کشاورزی
شهر لنگرود علیرغم کارکرد خدماتی و تجاری، از نظر اقتصادی در بخش کشاورزی از اهمیت ویژهای برخوردار است این عملکرد اقتصادی دارای ۱۲/۱۵ درصد شاغلان را در سطح شهر به خود اختصاص داده است. اما براساس نمونه گیری در مناطق چهارگانه شهر متفاوت است. منطقه (۳) شهر لنگرود[۳]: حدود ۳/۱۸ شاغلان را در بخش کشاورزی داشته و عمده مزارع شهر نیز در این منطقه واقع شده است (شهرداری لنگرود، ۱۳۸۹، ص ۹۰).
براساس نمونه گیری از ۱۰ درصد شاغلین بافت قدیم ۷۶/۸ درصد در بخش کشاورزی فعالیت دارند که از این تعداد انزلی محله با ۷۵/۱۲ درصد بیشترین و فشکالی محله با ۳۷/۱ درصد کمترین شاغلین در این بخش را دارد.
میزان اراضی بایر موجود در شهر لنگرود نیز حدود ۱۱ هکتار بوده و در مجموع اراضی قابل استفاده و غیرقابل استفاده این شهر بدون درنظر گرفتن فضاهای شهری به حدود ۱۰۵۴ هکتار می رسد که رقم قابل توجهی را نسبت به مساحت شهر، تشکیل می دهد. (جدول شماره ۳-۱۸ بیانگر وضعیت کشاورزی شهر لنگرود از نظر مساحت اراضی می باشد (همان، ص۹۱).
جدول ۳-۲۲ مساحت اراضی کشاورزی شهر لنگرود (هکتار) در سال۱۳۸۹
عنوان
مزارع برنج
باغات چای
باغات توت
اراضی بایر
جمع
مساحت
۶/۸۷۰
۰/۳۲
۴/۱۴۰
۰/۱۱
۱۰۵۴
مأخذ: شهرداری لنگرود، ۱۳۸۹
۳-۳-۳-۲- صنعت
در لنگرود در محدوده شهرستان امکان ایجاد صنایع سنگین وجود ندارد مگر در ارتباط با برنج، چای و پیله خشک کنی. اما برای صنایع و کارگاه های متوسط متناسب با شرایط اقتصادی به خصوص مواد غذایی و کارگاههای ساختمانی مکان هایی در بخش جنوب غربی شهر توسط مشاور طرح جامع پیشنهاد شد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
از کل شاغلین شهر لنگرود معادل ۳۹/۲۰ درصد در بخش صنعت فعالیت دارند که با توجه به مطالعه اقتصادی مناطق چهارگانه شهر لنگرود، ۲/۵ درصد از شاغلان شهر در بخش صنعت و معدن و ۲/۴ درصد در بخش ساختمان اشتغال دارند. مناطق (۱) و (۲) شهر لنگرود[۴] بیشترین میزان اشتغال صنعتی را به خود اختصاص داده اند (مهندسین مشاور شمال، ۱۳۷۷، ص ۸۹).
براساس مطالعات میدانی در محلات بافت قدیم ۸۷/۳ درصد در بخش صنعت (فنی) و ۵/۴ درصد در بخش ساختمان فعالیت دارند. از این تعداد دباغ محله بیشترین شاغلین را در بخش صنعت (فنی) با ۴۷/۱۱ درصد و ساختمان با ۵۵/۶ درصد و راه پشته کمترین شاغلین را در این بخش ها با ۰۴/۱ درصد و ۱۴/۳ درصد دارا میباشد (قربانپور، ۱۳۸۶، ص۸۱).
۳-۳-۳-۳- خدمات
بخش خدمات شهر لنگرود از کل شاغلان ۳۹/۶۳ درصد را به خود اختصاص داده است. براساس مطالعات میدانی تعداد واحدهای خدماتی و تجاری موجود در شهر لنگرود در سال ۱۳۷۵ حدود ۱۷۲۱ واحد بوده است.
بیشترین تعداد واحدهای خدماتی تجاری متعلق به صنف خواربارفورشی، خشک بار و لبنیات می باشد. تعداد این واحدها در شهر لنگرود به ۳۴۰ واحد می رسد. پس از آن صنف علافان با توجه به فعالیت کشاورزی منطقه در رابطه با محصول برنج، سهم عمده ای از بخش خدمات بازرگانی را به خود اختصاص داده و صنف خرازی و لوازم ورزشی و پوشاک در مرتبه سوم واقع شده است (مهندسین مشاور شمال، ۱۳۷۷، ۹۲).
سطح ساخته شده محلات بافت قدیم شهر لنگرود به بخش خدمات بدون احتساب فضاهای مسکونی در شرایط وضع موجود به این ترتیب است.
واحدهای خدماتی فشکالی محله شامل خدمات تجاری، آموزشی دبستان، دبیرستان، درمانی، انتظامی، ورزشی، بهداشتی، مذهبی و پارک فضای سبز می باشد.
واحدهای خدماتی راه پشته شامل خدمات تجاری، آموزش دبستان، راهنمایی، مدرسه علمیه و بهداشتی میباشد.
واحدهای خدماتی دباغ محله شامل خدمات تجاری، آموزشی دبستان، راهنمایی، دبیرستان و مذهبی است.
واحدهای خدماتی انزلی محله شامل خدمات تجاری، بهداشتی، مذهبی است.
براساس مطالعات میدانی محلات بافت قدیم، در بخش خدمات ۳۴/۱۵ درصد شاغلین، بازاری است که از این تعداد انزلی محله با ۸۵/۱۷ درصد بیشترین و دباغ محله با ۸۳/۹ درصد کمترین شاغلین این بخش را دارند.
در بخش دولتی ۷۱/۱۸ درصد شاغل هستندکه از این تعداد فشکالی محله با ۴۸/۳۴ درصد بیشترین و انزلی محله با ۴۸/۱۴ درصد کمترین شاغلین این بخش را دارند.
۶۸/۱۵ درصد خدمات شغلی آزاد است که از این تعداد راه پشته با ۲۷/۱۷ درصد بیشترین و فشکالی محله با ۴۸/۱۴ درصد کمترین شاغلین این بخش را دارند. در مجموع بخش خدمات حمل و نقل ۶۲/۱۰ درصد شاغل هستند که از این تعداد انزلی محله با ۸/۱۵ درصد بیشترین و فشکالی محله با ۷۵/۲ درصد کمترین شاغلین این بخش و ۶۱/۹ درصد در سایر مشاغل جای دارند (قربانپور، ۱۳۸۶، ص۸۵).
فصل چهارم