۱۹

سنتزی۲۰۰

۷۲/۱۶

۲۰

سنتزی۲۰۰

۸۸/۲۱

نتایج آنالیز واریانس نشان داد که نوع آنتی اکسیدان و غلظت آنتی اکسیدان تاثیر معنی داری بر میزان پایداری اکسیداتیوی نمونه های روغن در C °۱۱۰ داشتند p<0.01)).
اثر متقابل نوع و غلظت آنتی اکسیدان معنی داراست p<0.05)) (مطابق جدول ۹ آنالیز واریانس صفحه۹۶).
معادلات ذیل رابطه بین میزان پایداری اکسیداتیوی نمونه­های روغن در C °۱۱۰ را با نوع و غلظت آنتی اکسیدان نشان می دهد:
R1 (Natural antioxidant) = 16.96 -0.026294*C+5.43E-05* C^2
R2 (Sentetic antioxidant) = 12.35438 +0.020347*C+5.43E-05* C^2
شکل ۴-۲۷ اثر متقابل نوع و غلظت آنتی اکسیدانها بر پایداری اکسیداتیو روغن زرد
ارزیابی پایداری اکسیداتیو یا دوره القایی به روش رنسیمت در C °۱۱۰ نشان داد که افزایش غلظت هر دونوع آنتی اکسیدان میزان پایداری اکسیداتیوی نمونه­های روغن را افزایش داد (شکل ۴-۲۷). نمونه شاهد (روغن زرد بدون آنتی اکسیدان) کمترین زمان پایداری (۹۷/۷ ساعت) را نشان داد. تیمار ۷ (آنتی اکسیدان طبیعی با غلظت ۶۰۰ پی پی ام) تا حدودی فعالیت آنتی اکسیدانی بیشتری نسبت به سایر نمونه­ها داشت(۳۱/۲۳ ساعت) که با نتایج مطالعات گلی و همکاران (۲۰۰۵) مطابقت دارد. نتایج آنها نشان داد که غلظت های مختلف ترکیبات فنولیک موجود در پوست پسته قادرند به خوبی روند اکسیداسیون را کند نمایند و اثر عصاره ها در غلظت ۶۰۰ پی پی ام را مشابه اثر آنتی اکسیدان های سنتزی در غلظت ۲۰۰ پی پی ام دانسته اند. تحقیقات زیادی در پایداری روغن های خوراکی با آنتی اکسیدان های طبیعی از منابع گیاهی مختلف صورت گرفته است. روزبهان و همکاران (۱۳۸۷) به منظور بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره استخراجی از تفاله انگور مقادیر ۵۰، ۱۵۰، ۲۵۰ و ۳۵۰ پی پی ام عصاره به روغن خام سویا اضافه کردند . نتایج آنها در گزارش اعداد پراکسید و تیوباربیتوریک در مدت زمان ۱۳ روزنشان داد که غلظت ۱۵۰ پی پی ام عصاره حاوی تانن تفاله انگور دارای فعالیت مناسبی در مهار اکسیداسیون روغن سویا بود و از نظر آماری تفاوت معنی داری بین سطوح۱۵۰، ۲۵۰ و ۳۵۰ پی پی ام مشاهده نشد . این غلظت­ها حتی از غلظت۲۰۰پی پی ام آنتی اکسیدان های سنتزی بهتر بودند.
نگرو و همکاران (۲۰۰۳) عصاره تفاله انگور که حاوی تانن بود را در سطوح مختلف به روغن افزودند. آنها غلظتهای۱۰، ۲۰، ۴۰، ۸۰ و ۱۶۰ پی پی ام را انتخاب نمودند. معادل همین غلظت­ها آنتی اکسیدان سنتزی را نیز آزمودند. مقدار فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره طبیعی ۲۱/۲۰، ۵۵/۴۷، ۶۷/۶۴، ۵/۷۳ و ۴۷/۸۷ و برای BHT معادل ۷۹/۴۸، ۱۴/۷۰، ۷۴/۷۶، ۲۲/۷۹ و ۱۴/۸۷ درصد به ترتیب برای غلظت­های۱۰، ۲۰، ۴۰، ۸۰ و ۱۶۰ پی پی ام بود.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

همانطور که مشاهده می گردد با توجه به این داده ­ها آنتی اکسیدان سنتزی نسبت به آنتی اکسیدان طبیعی بهتر عمل کرده است. اما باید این نکته را مد نظر داشت که ترکیبات فنولیک در گیاهانی که در یک گونه قرار دارند نیز تفاوت­های چشمگیری از لحاظ مقدار و ساختار شیمیایی دارد) واترمن و مول، ۱۹۹۴ ( همچنین حداکثر غلظت مورد استفاده در آن آزمایش ۱۶۰ پی پی ام بوده که کمتر از مقادیر استفاده شده در آزمایش اخیر بوده و به همین دلیل شاید بتوان علت تفاوت در نتایج دو آزمایش را توجیه نمود.
نتایج مطالعات زندی و گوردون (۱۳۸۰)، حاکی از مشابهت تاثیر غلظت ۰۲/۰ % آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ و ۱/۰ % مریم گلی در به تاخیر انداختن اکسیداسیون روغن کلزا می­باشد.
نتیجه گیری کلی
نتایج کلی نشان دهنده این مطلب است که تغییر متغیرها منجر به تغییرات کلی در تمامی پاسخ­ها (میزان ترکیبات فنلی، فلاونوئیدی، DPPH و FRAP) شده و بهترین حالت برای هر یک از پارامترهای مورد سنجش و شرایط بهینه فرایند با هدف استخراج حداکثر میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی و حداکثر توان آنتی­اکسیدانی مشخص شده است. نتایج حاصل از این تحقیق را می توان به صورت خلاصه این طور بیان نمود :
با افزایش ملایم دما میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی افزایش یافت. افزایش ملایم دما سبب افزایش ضریب نفوذ حلال، نرم شدن بافت های گیاهی، ضعیف شدن دیواره سلول ها و هیدرولیز پیوندهای ترکیبات فنلی (فنل – پروتئین یا فنل – پلی ساکارید) می گردد.
با افزایش غلظت حلال در محدوده ۴۶-۴۰% میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی افزایش یافت. افزودن آب به حلالهای آلی با تشکیل یک محیط نسبتاً قطبی همراه بوده و بنابراین از استخراج مقادیر و انواع بیشتری از ترکیبات فنلی در این شرایط اطمینان حاصل می گردد.