هیوجز^[۱۸۵](۲۰۰۲)، موفقیت دانشجو در آموزش الکترونیکی و حضوری را بر اساس سبک یادگیری مقایسه ‌کرده‌است. در این پژوهش از سیاهه سبک یادگیری کانفیلد^[۱۸۶]برای سنجش سبک یادگیری ۵۸۶ دانشجوی حضوری و ۳۰۷ دانشجوی الکترونیکی استفاده شد. یافته ­های این بررسی نشان داد: بین دو گروه حضوری و الکترونیکی بر اساس سبک یادگیری تفاوت فاحش وجود دارد. به عنوان مثال ۹۱ درصد دانشجویان حضوری که دارای سبک یادگیری اجتماعی هستند، دروس خود را با موفقیت به پایان رسانده­اند، حال اینکه این میزان برای دانشجویان الکترونیکی ۲۰ درصد بوده است. نتایج بررسی دانشجویان الکترونیکی از موفقیت ۸۰ درصدی افراد دارای سبک یادگیری مستقل و موفقیت ۸۵ درصدی افراد با سبک یادگیری مفهومی مستقل^[۱۸۷]حکایت دارد.

موسه جر^[۱۸۸](۲۰۰۳) در پژوهش خود که شبه تکراری^[۱۸۹]از پژوهش آسبوم^[۱۹۰](۲۰۰۱) بوده، هفت عامل تأثیرگذار بر افت تحصیلی دانشجویان را به روش تحلیل عاملی استخراج و با هفت عامل مربوط به پیشینه ترکیب ‌کرده‌است. برای تحلیل نقش پیش­بین چهارده عامل در متغیر ملاک اتمام یا عدم اتمام کلاس مبتنی بر وب از روش تحلیل ممیزی استفاده شده است. نتیجه تحلیل عاملیِ این پژوهش نشان داده است GPA^[191](بالاتر)، محیط مطالعه^[۱۹۲](توانمندی مدیریت زمان)، سن (بیشتر)، مدت زمانی که از آخرین کلاس دانشگاهی گذشته است (مدت زمان بیشتری گذشته باشد) و آمادگی قبلی (کسانی که اطمینان داشتند، پیشینه آن‌ ها را به خوبی برای آموزش مبتنی بر وب آماده ‌کرده‌است) عوامل معنادار تفکیک کننده بین دانشجویان موفق و ناموفق بوده است. این پژوهش از تحقیق کیفی نیز بهره برده است و به طور تصادفی از ۲۲ دانشجو که در درس مبتنی بر وب، افتاده­اند (ناموفق)؛ علت افت را با بهره گرفتن از مصاحبه، جویا شده است. نتیجۀ تحقیق کیفی این پژوهش نشان داد: دانشجویان اغلب در هفته اول از درس، خسته و نامید ‌شده‌اند و نتوانستند به مواد و برنامه ­های درسی خود دست یابند یا آن‌ ها را دانلود و نصب نمایند. اغلب آن‌ ها زمانی درس را ناقص گذاشته­اند که هنوز فرصتی برای تکمیل و ارسال کارها داشته اند.

گوِکِوِرِره^[۱۹۳](۲۰۰۳) برای شناسایی عوامل مؤثر در افت و ماندگاری دانشجویان در سیستم­های آموزش از راه دور برخط از روش تحقیق پدیدارشناسی (یکی از انواع روش تحقیق کیفی) استفاده ‌کرده‌است. این مطالعه در سال تحصیلی ۲۰۰۰-۲۰۰۱ در دانشگاه آتاباسکای کانادا انجام شد. تعداد ۷ دانشجوی زن برخط با بهره گرفتن از مصاحبه تلفنی در این تحقیق شرکت کردند که چهار نفر آن‌ ها دانشجویانی ماندگار (موفق) و ۳ نفر دیگر مشمول افت بودند. این تحقیق نشان داد خانواده، شغل و دوستانِ هم دانشگاهی عواملی هستند که مشارکت و ادامۀ تحصیل دانشجویان را در یادگیری برخط تحت تأثیر قرار می­دهد.

در پژوهش برناث و روبین^[۱۹۴](۲۰۰۴) بالا بودن افت تحصیلی در هفته های اول مشهود است. از مجموع ۵۰۹ نفر که در دوره آموزش از راه دور دانشگاه مریلند شرکت کرده بودند در هفته­های اول (از ۱۵ هفته) در درس مقدماتی، انصراف داده‌اند. این به معنای ۱۳٫۲% افت در هفته های اول است. دانشجویان ‌در مورد علت انصراف زود هنگام خود دلایل شخصی را بیان کرده ­اند. به عنوان مثال، دانشجو، نیاز به زمان زیاد و فشار کاری را به عنوان علت افت خود بیان ‌کرده‌است. تعداد ۱۴۰ نفر (۲۳٫۷%) نیز پس از به پایان رساندن اولین درس مقدماتی خود (مبانی آموزش از راه دور) در دروس دیگر ثبت نام نکردند، که این آمار را هم ‌می‌توان به مجموعِ افراد مشمول افت در شروع تحصیل افزود. برخی، علت افت خود را تجربه منفی امتحان بیان کرده‌اند و برخی دیگر اعلام کرده ­اند در همان یک درس به اهداف خود رسیده‌اند و نیازی به ادامه تحصیل نداشته­اند.

ویلینگز و جانسون (۲۰۰۴) در بررسی علل افت تحصیلی دانشجویان برخط در دانشگاه ایلونویز، نرخ افت تحصیلی را ۳۳٫۷% گزارش کرده ­اند. بیشترین میزان افت تحصیلی دانشجویان پس از تکمیل اولین درس­های برخط بوده است. این به بدان معنا است که اگر دانشجویی چند درس را با موفقیت به پایان برساند، مایل به ترک دوره نیست. نتیجه تحلیل رگرسیون ‌در مورد عوامل دموگرافیک در این پژوهش، رابطه پیش­بین بین متغیرهای دموگرافیک و افت تحصیلی را نشان نداده است. دانشجویان نیز عوامل مختلفی را برای افت خود گزارش کرده‌اند. الف) عوامل شخصی مانند مشکل تأمین هزینه؛ ب) عوامل شغلی مانند عدم حمایت مدیر برای ادامه تحصیل یا تغییر مسئولیت؛ ج) دلایل مربوط به دوره، مانند کمبود تعامل بین دانشجویان و دانشجویان با مدرس، سختی دروس؛ د) دلایل مربوط به فناوری مانند غیر انسانی بودن محیط یادگیری، عدم آمادگی فنی برای دوره.

بدوره جر^[۱۹۵](۲۰۰۵) برای شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت و نرخ ماندگاری دانشجویان در کلاس­های برخط، پژوهش خود را بر ۲۰ رشته از دانشجویان هنر که در موسسۀ برخطِ هنر^[۱۹۶] تحصیل می­کردند، متمرکز ‌کرده‌است. در این بررسی مجموعۀ ۶۴ عامل با بهره گرفتن از روش تحلیل عاملی به ۱۷ عامل کاهش یافت. در تحلیل رگرسیونِ چندگانه دو عامل از ۱۷ عامل معنی دار بودند، الف) رضایت­مندی از محتوا و مدرس برخط؛ ب) رضایت­مندی از تجارب یادگیری برخط. در تحلیل رگرسیون گام به گام و تحلیل رگرسیون لجستیک نیز دو عامل فوق معنادار بوده ­اند. در تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی، عامل رضایت­مندی از محتوا و مدرس تنها متغیر معنی­دار بوده است. به طور کلی در این پژوهش رضایت تحصیلی عامل اثرگذار در موفقیت دانشجویان در آموزش الکترونیکی بوده است.

جون^[۱۹۷](۲۰۰۵) برای پیش ­بینی افت و موفقیت دانشجویان بزرگ‌سال در آموزش الکترونیکی به ترکیب متغیرهای دموگرافیک و متغیرهای انگیزشیِ مستتر در الگوی کلر (توجه، ارتباط، اطمینان، رضایت) پرداخته است. مدل ارائه شده توسط “جون” که بر اساس عوامل فوق بوده است، ۵۰% از دانشجویان موفق و ۹۶٫۸% از دانشجویان مشمول افت را به درستی طبقه ­بندی ‌کرده‌است. ضریب دقت کلّیِ مدل، ۸۴٫۱% بوده است. سه متغیر جنسیت و تعداد دروسِ گذرانده الکترونیکی (دموگرافیک) و توجه (انگیزشی) همبستگی واقعی و معنی­داری با افت تحصیلی داشته اند. نتیجه این بررسی ‌در مورد جنسیت نشان داده، احتمال افت مردان ۲۸٫۵۴ بار بیشتر از زنان است. ‌در مورد سوابق تحصیل برخط نیز این پژوهش نشان داده که هر چه تعداد دروس گذرانده بیشتر باشد، احتمال افت بیشتر است و این یافته با سوابق پژوهشی در تضاد است.