بت جار گل[۶۷] شبکهسازی را یک سری راهبردهای اجتماعی، شیوهها و بسیج منابع در شبکهها میداند (Batjargal,2010). به این اساس، رفتار شبکهسازی را میتوان ایجاد، حفظ و استفاده از روابط برای تسهیل فعالیتهای مرتبط با شغل و پیشهی اشخاص و بیشینه کردن مزایای آن دانست (Van et. al,2010,p9650). میزان شبکهسازی به کمک این مفهوم که معمول اشخاص چه اندازه رفتار شبکهسازی دارند، سنجیده میشود؛ مواردی هم چون بحث و گفتوگو در مورد موضوعهای تجاری خارج از ساعات کاری، استفاده از ارتباطات و شبکهها برای مشورت در امور مختلف شغلی، معرفی خود به همکاران در اجلاسها و جلسات و غیره. بهزعم کادو شین و یانگ یک فرد شبکه ساز، فردی باهوش و مطلع از روشهای توسعه و بازنگری شبکهاش است (p5737، (Zali et. al., 2011.ولفوموزر[۶۸] (۲۰۰۶) رفتار شبکهسازی سازهای دوبعدی است که شامل شبکهسازی در داخل و شبکهسازی در خارج شرکت هست که هر بعد نیز دارای سه شاخص ایجاد، حفظ و استفاده از ارتباطات است. در جدول شماره (۲-۱) ابعاد شناختهشدهی رفتار شبکهسازی توسط نظریهپردازان مختلف آورده شده است (Wolff and Moser,2008,p161).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
جدول (۲-۱) ابعاد و شاخصهای رفتار شبکهسازی از دیدگاه نظریهپردازان محقق ( Wolff and Moser,2008,p161)
نظریهپردازان
ابعاد شناختهشده
نقطهی قوت
نقطهی ضعف
مایکل و یو کل[۶۹] (۱۹۹۳)
شبکهسازی در داخل شرکت و شبکهسازی در خارج شرکت
بررسی چگونگی شبکهسازی
مدیران
توجه صِرف به بعد
سازمانی
فورت و داقرتی[۷۰] (۲۰۰۴)
حفظ روابط، اجتماعی گرایی،
شرکت در فعالیتهای حرفهای، شرکت در انجمنها، افزایش قابلیت دردید بودن
توجه به ایجاد و گسترش و
استفاده از روابط
توجه نکردن به ابعاد
شبکهسازی بیرونی و
درونی کسبوکار
ولف و موزر[۷۱] (۲۰۰۶)
شبکهسازی در داخل شرکت و شبکهسازی در خارج شرکت
توجه به شاخصهای ایجاد،
حفظ و استفاده از ارتباطات
در هر دو بعد روابط داخل و
خارج شرکت
در نظر نگرفتن ویژگیهای
شخصیتی
با عنایت به مشخصات مطرحشده در جدول شماره، ولف و موزر (۲۰۰۶) بهطور کاملتری به ابعاد و شاخصهای رفتار شبکهسازی توجه کردهاند؛ اما بایستی این موضوع را نیز مدنظر داشت که جامعهی موردنظر این تحقیق، کسبوکارهای کارآفرینانه و اغلب کوچک و متوسط هستند؛ بنابراین بعد رفتار شبکهسازی در داخل شرکت ن خود کم تری دارد. در این مطالعه تنها از بعد رفتار شبکهسازی ولف و موزر (۲۰۰۶) در خارج شرکت استفاده شده است ((Vanet. al,2010,p965.
شبکهسازی در فعالیتهای بازاریابی بنگاههای اقتصادی به معنای استفاده از شبکههای متنوعی است که پیرامون تعاملات و فعالیتهای عادی ساخته میشوند. تاکنون انواع مختلفی از این شبکهها توسط محققان معرفیشدهاند.برخیازاین شبکه ها بهطور نمونه عبارتاند از: (نقابی و همکاران،۱۳۹۱،ص۲۸).
شبکههای ارتباط شخصی ، شبکههای اجتماعی، شبکههای کسبوکار، شبکههای صنعتی و شبکههای بازاریابی. واضح است که درک چگونگی استفاده مدیران از این شبکهها بسیار مهم است. بازاریابی توسط شبکهسازی مبتنی بر فعالیتهای مردم محور است و بهطور غیررسمی، محتاطانه، تعاملی، قابلمعاوضه، مجتمع و برمبنای عادت انجام می شود.اینگونه بازاریابی می تواند انفعالی یا اثرگذار باشد.
۲-۲-۳-۳) شبکهسازی در بنگاههای کوچک و متوسط
ترکیب مفاهیم بازاریابی بنگاههای کوچک و متوسط و تعاریف شبکهها شبکهسازی، به ایجاد مفهوم بازاریابی توسط شبکهسازی منجر میشود. شبکهسازی یکی از خصوصیات طبیعی تصمیمات اتخاذشده توسط مدیران بنگاههای کوچک و متوسط بهویژه تصمیمات مرتبط با بازاریابی آنان است. شبکهسازی بنگاههای کوچک و متوسط کاملاً هماهنگ با مشخصات بازاریابی این بنگاههاست و تمایل به غیررسمی و بدون ساختار بودن دارد. هم چنین این شبکهسازی معمول بهصورت آنی و انفعالی صورت میگیرد. مدیران بنگاههای کوچک و متوسط علاوه بر انجام بازاریابی از طریق فعالیتهای ارتباطی عادی خود هم چون تعامل و مشارکت در اجتماعّ، کسبوکار و فعالیتهای تجاری، از طریق شبکهسازی نیز بازاریابی را انجام میدهند. (حاتمی نسب و آرامان،۱۳۸۸، ص ۴). بازاریابی توسط شبکهسازی از طریق شبکههای ارتباطی شخصی و باکسانی که درگذشته و یا حال دارای روابطی با مدیر بودهاند، انجام میشود. روش انجام بازاریابی توسط شبکهسازی اغلب توسط هنجارها و رفتارهای صنعتی تعیینشده است. میزان فراوانی و درجه تمرکز به ماهیت بازارهایی بستگی دارد که بنگاه در آن قرارگرفته است. بهطور مثال، شبکههای بینالمللی نسبت به شبکههای محلی تمرکز بیش تری دارند، زیرا نیاز به برنامههای از پیش تعیینشدهتری دارند، درصورتیکه تماس در بازارهای محلی احتمال نسبت به بازارهای بینالمللی به خاطر راحتی آن از فراوانی بیش تری برخوردار است (نقابی و همکاران،۱۳۹۱،ص
۲۸)..
شبکهسازی برای بنگاههای کوچک و متوسط شامل هزینههای ناملموس و نامشهودی هم چون عضویت در یک انجمن تجاری، هزینه پذیرایی در فعالیتهای تجاری یا هزینه حق ورود برای نمایشگاههاست. ازآن جاکه اینگونه هزینههای شبکهسازی در یک دوره زمانی کوتاهمدت آشکار نیستند، مدیران بنگاههای کوچک و متوسط تا زمانی که با هزینههای ملموستر و قابلاندازهگیری آسانتر برای جنبههای مختلف فعالیت بازاریابی مرسوم مواجه شوند، نیازی ندارند که هزینههایی را که برای دستیابی و اندازهگیری دشوار هستند را مورد ملاحظه قرار دهند. این موضوع ذاتاً مناسب روش انجام کسبوکار این مدیران است ( (Weijing,2010,p45.
شبکهسازی را میتوان بهعنوان یک فعالیت کارآفرینانه در نظر گرفت که در آن مدیر کارآفرین یک بنگاه کوچک یا متوسط بهعنوان نقطه مرکزی مطرح است. هرچند که فرد کارآفرین ممکن است ضرورت بهعنوان فرد محوری شبکه مطرح نباشد و تنها بهعنوان جزی از اجتماع بزرگتر برای انجام فعالیتها دیده شود. این شبکهها بر طبق موقعیتهای جاری متفاوت خواهند بود. بهطور مثال بین یک شبکه تازه ایجادشده با شبکهای چندساله که متعلق به یک کارآفرین است، تفاوتهای زیادی وجود دارد. شبکه ارتباطی مدیران بنگاههای کوچک و متوسط توسط افراد کارآفرینی که میتوانند آنان را دررسیدن به تصمیماتی برای توسعه بنگاه کمک کنند، تقویت میشود. این شبکهها برحسب نیاز در حال تغییر هستند؛ مثل هنگامیکه برخی زمینههای جدید فعالیت بهطور بالقوه یا بالفعل ایجاد میشوند، ممکن است افراد جدیدی هم در شبکه وارد شوند. برخی از این افراد نظیر دوستان نزدیک، خانواده، حسابدار شرکت یا مدیر بانک ممکن است به شبکه فرد کارآفرین بهعنوان مشاوران عادی خدمت کنند، درحالیکه برخی دیگر بخشی از فرایند پیوسته جمعآوری اطلاعات موردنیاز را شکل می دهند. شبکهسازی علاوه بر این که یک فعالیت ضروری است، میتواند مهارت یا شایستگی مدیران بنگاههای کوچک و متوسط را نیز افزایش دهد. این مدیران میتوانند مهارتها یا شایستگیهای شبکهسازی را در طول زمان افزایش دهند و از تجربه افراد شبکه در چگونگی اداره مؤثر آن استفاده کنند (نقابی و همکاران،۱۳۹۱،ص۲۹)
۲-۲-۳-۴) انواع شبکهسازی
شبکهسازی در انجام کسبوکار بنگاههای کوچک و متوسط معمول در دو سطح شبکهسازی با رقبا و شبکهسازی با مشتریان مورداستفاده واقع میشود که عبارتند از( محمدی و همکاران،۱۳۹۰،ص۷) :